هاله گمشده؛ آزادی یا ابتذال هنر؟

هاله همان کیفیت رازآلود، یگانه و غیرقابل تکراری است که یک اثر هنری اصیل با خود دارد؛ تجربه ای که در برخورد مستقیم با اصل اثر احساس می شود - هاله همان کیفیت رازآلود، یگانه و غیرقابل تکراری است که یک اثر هنری اصیل با خود دارد؛ تجربه ای که در برخورد مستقیم با اصل اثر احساس می شود  عصر ایران؛ محسن سلیمانی فاخر- هنر، آن گونه که والتر بنیامین فیلسوف نامدار آلمانی در مقاله مشهور خود - اثر هنری در عصر بازتولید مکانیکی - شرح داده، همواره چیزی فراتر از زیبایی صرف بوده است.

 او اصطلاحی را به کار گرفت که تا امروز الهام بخش بحث های بسیاری است: هاله .

    هاله همان کیفیت رازآلود، یگانه و غیرقابل تکراری است که یک اثر هنری اصیل با خود دارد؛ تجربه ای که در برخورد مستقیم با اصل اثر احساس می شود، تجربه ای آمیخته با فاصله، شکوه و احترام.

    برای مثال، دیدن تابلوی اصلی مونالیزا در موزه لوور هرگز با نگاه کردن به کپی دیجیتال آن در صفحه تلفن همراه یکی نیست.

  اصل تابلوی شب پرستاره ونگوگ در موزه هنر مدرن نیویورک است، اما نسخه های چاپی در همه جا هست؛ از لیوان و تی شرت گرفته تا پوستر اتاق خواب.

اما جهان مدرن با اختراعاتی چون عکاسی و سینما، و امروز با بازتولید دیجیتال، این هاله را دست خوش دگرگونی کرده است.